De wind laat ons een extra dagje in Londen blijven. Met windkracht 8 aan de mooring in Queenborough is geen prettig vooruitzicht. En zo tuffen we na 4 volle dagen Londen de Thames weer af. Minder fotograferen, maar net zoveel genieten als op de heenweg. De nulmeridiaan op de GPS wordt nu echt vastgelegd. Keurig rijtje nullen. Over de voetgangerstunnel en door de Barrier. Uur of wat later liggen we aan de mooring bij Queenborough.

De tocht naar de Orwell is een prachtige zeiltocht. Veel zon, goed windje, geen haast. Hier doen we het voor. De zeilen worden pas gestreken als het echt niet meer gaat met de (tegen)wind. Dat is pas halverwege de Orwell. We zijn dan bijna bij Ipswich. Alleen nog even het sluisje door. At the convenience off the lockmaster, of course! Gelukkig heeft deze man er zin in en gaat het schutten vlot. “Hold tide! There (met een lange uithaal) we go!” Het lijkt een kermisattractie. De jachthavens van Ipswich liggen behoorlijk vol. Het is Bank Holiday in Engeland. Iedereen heeft een extra lang weekend. Bank Holidays stammen uit de tijd van de openbare executies. De dagen waarop iedereen naar het dorpsplein kwam om getuige te zijn van de terechtstelling van criminelen. Dit is het verhaal wat in de toeristenbus van Londen wordt verteld. De Wikipedia heeft een heel andere verklaring. Wat de historie ook is, het betekent drukte! We meren uiteindelijk af in de Neptune Marina. Niet ver van het centrum.

Wij zijn eerder in Ipswich geweest en vinden het een gezellig, rustig stadje. Beetje Dickens, beetje Potter, een aangenaam dorp om doorheen te struinen. In de avond is het echter van een andere orde. Dan is de sfeer wat minder prettig.

We bezoeken het ChristChurchpark met een mansion. We fietsen naar Woodbridge aan de rivier de Deben en constateren dat we daar met de Markiezin kunnen komen met springtij plus/min een dag. De rivier ziet er wel erg mooi uit. Voor het dorpje hoeven we niet terug. Daar hebben we alles gezien. Fietsen Lizelotte en Frans ook terug, wij nemen het lokale dieseltreintje. Het is nogal stijgen en dalen en op een fiets met kapotte versnelling is dat zwaar. Bovendien is een dergelijk lokaal treintje vreselijk leuk.

We verkassen nog een keer naar de Royal Harwich Yacht Club bij Woolverstone en Pin Mill. De spoken van ons bezoek vorig jaar aan deze plek (lees: “Als het golft dan golft het goed” logboek Schipperen ) moeten definitief verjaagd worden. Dit is natuur en we maken wandelingen, gaan lunchen bij de Butt & Oyster, wachten op een goed weervenster en sluiten af met een heerlijk diner, weer bij de B&O.

Gedurende de week neemt de wind flink toe. De Britse weerdienst meldt op de navtex windkracht 10! Nog even aan de steiger blijven liggen. In het weekend neemt de wind af en steken we over. Plat voor het laken en met golven die nog over zijn van de stormdagen. Een snelle, maar oncomfortabele overtocht. We weten nu wat ‘zeevast zetten’ echt betekent. We kunnen wat klussen toevoegen aan de lijst. Op naar een volgende (vakantie)tocht!