Onderweg het vertreklog bijwerken behoort (nog) niet tot de mogelijkheden aan boord van de Markiezin. Hooguit wordt er een logje of wat geschreven om bij thuiskomst zo snel mogelijk online te zetten. Maar dat is deze weken slechts bij één logje gebleven.

Verder hebben we de Markiezin behoorlijk uitgetest. Onszelf ook! Na Scheveningen is het plan Zeebrugge onderweg gewijzigd in "doe maar Stellendam!". De nog behoorlijk golvende Noordzee is te zwaar voor onze Willem (de stuurautomaat). Hij geeft de pijp aan Maarten en weigert verdere diensten in alle toonaarden. Binnen een seconde na activering maakt hij een hels kabaal met een fanatiek groot 'ERROR' op het beeldschermpje. We besluiten hem 'overleden' te verklaren en het sturen geheel en al zelf te doen. Dit betekent een verkorting van de afstanden. Eén mens aan het roer en de ander moet dan wel beschikbaar zijn voor het navigeren, het natjes/droogjes gebeuren enzovoorts. Veel tijd voor rust tussendoor is er dan niet. En om dan tegen wind en tegen stroom Zeebrugge te halen is geen goed zeemanschap. Daarom na een geweldige, zeilende kruising van de Maasmond het slijkgat in naar Stellendam. Daar worden gelijk de eerste klussen gedaan (we weten eindelijk hoe het écht zit met de bakstagen! Er miste een stuk). Veel bezoekjes aan de watersportwinkel aldaar. Kom je zo maar ineens thuis met een buitengewoon intrigerend boek over een Atlantische overtocht met zes personen waarbij er slechts vier arriveren, met één zwaar gewonde en een vervalst logboek. 'Angst zeilde mee' is bijzonder slecht geschreven (waarschijnlijk meer bijzonder slecht vertaald) en tegelijkertijd bijzonder briljant! We knokken bijna om wie mag lezen en onderweg zit deze schrijfster zodanig in het verhaal dat ze zo goed als ontploft tegen een harkerige, arrogante bootvaarder bij een sluis. Beslist de moeite van het lezen waard dat boek!

De weersvoorspellingen liegen er niet om. De volgende storm is onderweg. Reden om te kiezen voor een binnendoor route. Eten bij de Rosmolen in Willemstad is bepaald geen straf. Familie bezoekje St. Annaland komt ook mooi uit. Op de Oosterschelde kunnen we uitstekend oefenen met eindeloos overstag gaan, heftige buien met flinke windvlagen. Ontdekken dat de Markiezin best groot is en dus ook best zwaar qua zeilen. Spierballen bij het overstag gaan zijn geen overbodige luxe (dat wordt weer trainen!). Ook ontdekken wat slecht werkt, onhandig is, verbetering eist of domweg stuk gaat tijdens de manoeuvres. Tussenstop in Wemeldinge om de noodzakelijke reparaties/verbeteringen aan te brengen (en erg slecht weer over te laten komen).

En dan is het kiezen tussen twee kanalen. Het kanaal door Zuid-Beveland valt af omdat de Westerschelde bij windkracht 7 niet erg plezierig lijkt. Dan eerst nog wat oefenen op de Oosterschelde en voor anker op het Veerse meer. Geen hond die dat doet met de voorspelde wind, maar ach… de Markiezin is groot en stevig. We liggen prinsheerlijk te dobberen en laten de storm weer vrolijk over ons heen gaan. Bij het Michiel de Ruyter evenement worden allerlei militaire spektakels afgeblazen vanwege de harde wind. Hebben wij goed gekozen!