Door wat lekkende luiken laten we ons uiteindelijk niet tegen houden. We hebben de komende tijd toch alleen mooi weer! We gooien de trossen weer los en met een tussenstop in de marina van IJmuiden gaan we richting Zeeland. Eerste doel is Stellendam. Wij behoren waarschijnlijk tot de categorie zeilers die altijd de wind uit de verkeerde hoek danwel gewoon geen wind hebben.

Het Slijkgat is voor ons min of meer bezeilt en de wind is wat meer aangetrokken. Ik stuur van ton naar ton en geniet met volle teugen. Gaat lekker met zo'n stevig vaartje! Jammer dat we bij de sluis arriveren en we het laatste stukje Bertus (de motor) weer laten werken.

Rustdag in Stellendam. Ongeoefend als we zijn is dat na zo'n dag zeilen wel nodig.

Dan op naar ons volgende doel, Breskens. Bijzonder weinig wind en bijzonder weinig zeilen.

Na Breskens volgt Oostende. Even op bezoek bij onze Belgische buren om gelijk een leuke hoeveelheid diesel te tanken tegen een wat acceptabelere prijs. Wél goed de bon bewaren, want de douane komt tegenwoordig vaker langs in Nauerna. Oostende is een gezellig plaatsje. Leuke jachthaven zo'n beetje in het dorp. Geduld voor de sluis die toegang biedt is een vereiste! Wij zouden daar niet permanent willen liggen. Is de Nauernase brug al een probleem, deze sluis is dat zeker! De sluiswachters annex havenmeesters werken zich echt helemaal uit de naad, maar de sluis werkt traag en er zijn twee bruggen die niet tegelijk open mogen. In het hoogseizoen is het waarschijnlijk niet echt een pretje om naar deze haven te gaan.

We willen van alles uitproberen en besluiten tot een hele lange vaartocht zodat we een nacht moeten doorhalen. Van Oostende in één keer naar OudeSchild (Texel). 'sMorgens om zeven uur staan we klaar om door de sluis te schutten (de eerste mogelijkheid). Uiteindelijk stomen we om een uur of acht de toegang uit en de Noordzee op. Volkomen gladde zee! Volkomen windstil! Bertus mag het werk gaan doen samen met Willem (de stuurautomaat). Tussenstop in Blankeberge voor de diesel die nu hard nodig is. Rustig tuffend op naar het noorden. Af en toe wat spectakel als we een scheepvaartroute kruisen. Voor ons een geroutineerd samenwerken. Voor anderen een adrenaline stoot. Een zeilboot die werkelijk bol staat van de stress aan het gedrag van de boot te zien. Koers veranderen, bijliggen, rondjes draaien en dat terwijl het grote schip nog mijlen ver weg is. We kijken met verbazing! En als wij inhouden om aanvaring tijdig te voorkomen spurten zij ons ineens voorbij en moeten dus weer flink naar stuurboord. Pimmetje wat was je toch aan het doen?

We slapen om de beurt half uurtje tot uurtje op de kajuitbank. We gaan nu nog geen wachten draaien van vier uur op, vier uur af. Heeft voor één zo'n nacht niet veel nut.

Anderhalf uur voor de Maasmond tel ik aan de horizon minstens zestien joekels! Tegen de tijd dat we er arriveren voor de oversteek zijn er allemaal anderen. Verschil in snelheid moet er wezen. Een megacontainerschip YangMing gaat niet zo snel en zit ons wat in de weg. Maar wederom in goed teamwerk komen we zonder problemen aan de noordkant. Ruimschoots vroeger dan we hadden gepland, want dat Bertussen gaat vlotter dan zeilen op een spiegelgladde zee.

In de avond en vroege nacht zijn er enige uren dat we wél kunnen zeilen. Kruisen tegen de wind in en hard gaat het niet, maar er is een poos rust in de tent. We wisselen elkaar nu constant af met korte slaapjes.

Vroeg in de ochtend geniet ik in mijn uppie van een schitterende zonsopgang met IJmuiden in zicht. Dit maakt het niet kunnen zeilen een beetje goed.

Overigens is de nacht hier niet echt donker. Er zijn zoveel lichten op de kust dat zelfs bij weinig maan er continue schijnsel is waarbij je een en ander kan zien. Hoe dat zal zijn als je in een stikdonkere nacht op de oceaan zit? Waarschijnlijk magisch mooi!

Half één 's middags bereiken we OudeSchild. Erg moe, maar voldaan!

We hebben veel meer gedaan in deze eerste weken met de Markiezin dan we gedacht hadden. Veel ontdekt van wat we anders willen of wat gerepareerd moet worden. De kluslijst groeit met de minuut! Daar kunnen we ons de komende maanden op richten en af en toe nog eens wat zeilen tussendoor!

In het fotoboek van 2006 zijn foto's opgenomen van de 1ste ervaringen met de Markiezin!