Er komt een bootje "overgevlogen"! Ook dat nog. Of het al niet genoeg tegenzit. Zijn we ineens onderzeeër. O nee, het gaat om vliegen. Bootje over ons heen varen is erger.

We liggen zover mogelijk naar voren in het kraanvak. Aangezien de mast er toch nog niet op staat en we een heel stuk later zijn dan de afspraak, wordt een bootje over ons heen getild. Best spannend.

En dan komt eindelijk de mast. 's Morgens hebben Henk en Kors alle stagen eraan gemonteerd en enkele vallen vervangen. De Reckmanman (man van het hydraulische systeem) is heel erg laat. Om 2 uur de mast plaatsen gaat niet. Tegen 3 uur varen we de Markiezin naar de kraan en moeten dan even wachten op het overvliegend bootje. Mast erop  en grootste deel van de stagen vastzetten. Ik sta met het achterstag (is behoorlijk lang en kan niet zomaar blijven hangen) een poos te wachten terwijl de ene na de andere bruine vlootboot binnenkomt. Het lijkt een soort mini-sail met twee- en driemasters. Met mijn vrije hand maak ik wat foto's.

Het achterstag wordt met vereende krachten vastgezet. Tijd voor een korte pauze. Ik mis ineens een stukje! Het kotterstag ligt nog boven. Opzettelijk, al probeert Kors me wijs te maken dat dit een proefplaatsing van de mast is en dat het hele circus er zo weer afgaat. Ik trap er niet in. De mannen werken stug door. Zodra alles voldoende vaststaat varen we terug naar onze box. Daar wordt nog een paar uur hard gewerkt om de boel te stellen en het kotterstag op maat te maken. Ik probeer tussendoor wat bedrijfswerk te doen en maak me verder nuttig met fotograferen. Het is al met al een lange dag. Het is niet ‘even' de mast plaatsen. Maar om een uur of 8 kunnen we naar huis om de volgende dag terug te keren. We gaan samen alle zeilen weer op hun plek hijsen. Er staat bijna geen wind en dat werkt in ons voordeel. Het hijsen gaat allemaal mooi soepel. Serie wimpels in de vlaggenlijn, nog wat elektronica aansluiten en de Markiezin is vaarklaar.

Zondagochtend komt Kors weer samen met Laura. Nu voor de leut en een proefvaartje. De zon laat het helaas afweten. Er staat een beetje wind als we tegen 10 uur losgooien. Even de Noordzee op en alle zeilen omhoog. Zo kunnen de stagen nog wat beter gesteld worden. Zodra dat klaar is, is de wind ook op en motoren we weer naar binnen. Wel erg lekker om eindelijk weer te kunnen zeilen. Om 12 uur weer in de box. We zijn compleet uitgeput en tot niets meer in staat de rest van de dag. Wat ben ik blij dat dit niet elk jaar hoeft!

Nog wat foto's: