Voor het eerst in de geschiedenis is er een vertrekkersdag georganiseerd door de Nederlandse Vereniging van Toerzeilers (NVvT) samen met het maandblad Zeilen. Degenen die in 2009 of 2010 vertrekken met hun zeilboot voor een tocht van tenminste een jaar, zijn welkom. Wij voldoen net niet aan die criteria. Erg jammer! We hebben wel 2010 voor ogen als vertrekjaar, maar niet meteen voor tenminste een jaar. Hoe zorg je dan dat je toch op deze vertrekkersdag binnenkomt? Via de achterdeur!

Samen zetten we een presentatie in elkaar. We kiezen onze eigen invalshoek. Wat zijn de mogelijkheden tegenwoordig om onderweg een website bij te houden. Op welke manieren kan je verhalen en foto's neerzetten en ook interactie hebben met je lezers. De ontwikkelingen gaan razendsnel ontdekken we gaandeweg. Zit je midden op de Atlantische oceaan en heb je de mogelijkheid om email te sturen, dan kan je op die manier zelfs je blog bijwerken. Techniek staat voor niets.

We gaan spreken over acties voor, tijdens en na het cruisen. Vooral voor vertrek alles regelen en de site gebruiksklaar hebben. Onderweg gaat het om het maken van mooie foto's en het schrijven van leuke verhalen. En voor eenmaal weer thuis is onze hartekreet: ROND JE WEBSITE AF!

Op de valreep ontwikkelt Henk een soort van knoppencursus. Wat kan je met picassa en blogspot. Het pakt uit als een gouden greep. Onze presentatie wordt een verhaal van zo'n drie kwartier, gevolgd door een vragenronde. We sluiten af met een half uurtje praktisch laten zien wat je kan met een fotoprogramma en een blog van Google. De deelnemers gaan zo te zien allemaal tevreden de zaal uit!

De dag begint met een droomverhaal. Tot mijn genoegen wordt dit vertelt door Ruth en Mark van de Thalassa II. Zij hebben zes jaar lang over de zeeën gezworven. In die tijd hebben zij geregeld een column geschreven op de Zeilensite. Veel daarvan heb ik gelezen. Het is leuk om hen nu een keer in levende lijve te ontmoeten. Ook mijn kans om een antwoord te krijgen op een heel praktische vraag die ik heb sinds we bezig zijn met onze vertrekplannen; Hoe bak je onderweg brood aan boord? Even later heb ik een beetje spijt. Ruth noemt mij en mijn vraag meteen aan het begin van haar verhaal. Dát is niet mijn bedoeling! Het is een vraag die vaak gesteld wordt. En het antwoord? Doe gewoon wat. Niet te veel letten op het officiële recept en ook in een niet al te best bootoventje gaat het best. Nu weet ik nog niets  Hun droomverhaal is inspirerend. Het zet aan om toch zo snel als mogelijk is te vertrekken. We krijgen de kriebels en willen het liefst gisteren nog losgooien. Er is zoveel moois te ontdekken in de wereld!

Verder is deze ochtend gevuld met een voorstelronde van de aanwezige vertrekkers in spé. We krijgen een beeld van de samenstelling. Veel jongere mensen met (kleine) kinderen. Veel grootse plannen. Om jaloers op te worden. In de middag alle presentaties/workshops. Wij zijn drie maal anderhalf uur intensief bezig met ons verhaal. Spannend en leuk. Tevreden dat het succesvol blijkt te zijn.

Als afsluiting 's avonds nog een droomverhaal. Door Jeroen van de Tradewind. Hij heeft vijf jaar met vrouw en twee zoontjes rondgezworven. Net vijf weken terug in Nederland. Het valt niet mee om weer te wennen. Prachtige foto's en verhalen. Nog meer inspiratie en nog meer zin om NU te vertrekken. Ons verstand wint nog net van ons gevoel. We zetten onze voorbereidingen voort. Wél in een iets hogere versnelling!