De dag voor onze vakantie ingaat komt er een mailtje binnen van ene Hanneke, redactrice van de Waterkampioen. Driekwart jaar geleden heeft er een oproep in de waterkampioen gestaan gericht aan mensen die overstappen van zeilen naar motoren en andersom. Wij hebben ons verhaal ingestuurd en nimmer wat van gehoord.

Ik snap meteen dat ze nu wel haast zullen hebben. Neem contact met Henk op en we vinden het toch wel zo leuk dat we moeite willen doen voor een afspraak. Ons idee is dat we eerst naar Scheveningen gaan varen en dat is een mooi moment voor een interview aan boord. Ik bel Hanneke en spreek met haar af dat we laten weten wanneer we in Scheveningen zijn. Ze is blij dat we reageren.

Wij beginnen onze vakantie met een dag allerlei spullen aan boord sjouwen. Komen niet toe aan de laatste noodzakelijke klussen. Moeten op zaterdag naar de MQ voor hoognodige controle en wat onderhoud (wie stuurt er ons dé koper van dit prachtige schip????). Doen zondag de noodzakelijke klussen en vertrekken maandagochtend vroeg. Er is een stevige storm op komst. Die willen we niet in Nauerna afwachten. Dan nog liever op de motor naar Scheveningen. Hoezo zeilers?

Eenmaal op de Noordzee gaat er een sms naar Hanneke dat we onderweg zijn en dinsdagochtend tijd hebben voor een interview.

Op motor, met af en toe al stevige wind onderweg, slechts het laatste uur een beetje zeeziek, komen we in Scheveningen. Terwijl we bezig zijn de Markiezin goed vast te leggen komen er twee heren in uniform. Heel even denk ik 'havenmeesters' (hoe naïef kan een mens zijn?!). Fout! Uiteraard mijn vrienden de marechaussee! Het lijkt er nu toch wel heel sterk op dat IK het aantrek. Wat mij ook fijntjes gezegd wordt door één van mijn medevaarders op de dame (zie eerdere column).

Deze heren werken niet in combi met douane en we zijn snel klaar met de persoonscontrole. Hoeveel kruisjes zullen er intussen staan bij mijn paspoortnummer?

Dinsdag komt de "storm" over en hebben wij een gezellig gesprek met Hanneke. Alles wat wij zelf in ons verhaal hebben geschreven komt nu in vraagvorm langs. Verder hebben we het over 'blauw met touw' (aanduiding voor een vlet en volgens mij ook een prima naam voor zo'n mooie boot), over de redactie, over columns, over lidmaatschap, over studeren, kortom een leuk uurtje koffieleuten. De fotograaf komt aan het begin van de middag. We zijn natuurtalenten, want hij is snel klaar en wil helaas geen foto's van onze prachtige Markiezin. Uit persoonlijke interesse vraagt hij ons hoe we bij contest komen, want, zegt hij, we zien er niet uit als typische contestvaarders. Wat dat precies zijn laat hij in het midden (al hebben we best een idee met hete aardappels enzo). We leggen in kort bestek weer het verhaal uit.

Als het goed is komt het artikel over overstappers in nummer 15/16. Het Hiswa-te-water nummer (extra dik). Tenzij de advertenties tegenvallen en het nummer dunner moet worden. Dan schuift het door. Ook tijdschriften zijn een pure commerciële aangelegenheid!