Vanwege zijn geslaagde verhaal voor het blad Zeilen is Henk uitgenodigd voor de natte Hiswa in IJmuiden. Een evenement waar wij totnogtoe niet heen zijn geweest. Maar ja, als je gratis toegangskaarten krijgt dan wil je wel.

Kort na opening van de eerste Hiswa dag arriveren we op ons fietsje. Onze allereerste actie is zo snel mogelijk naar het einde van de G-steiger om mij aan te melden voor een clinic 'manoeuvreren op de motor' georganiseerd door de Zeezeilers van Marken. Een vraag van de ploeg van YachtVision om even voor hen een sloep te bekijken slaan we af, want die clinics zitten zo vol en ik wil héél graag meedoen. En zo'n sloep…..ach niet echt interessant voor ons. Bovendien hebben we geen van beiden behoefte aan onze kop op tv. YachtVision duikt ook bij de clinic op. Zij filmen de ronde voor mij en uiteraard duurt dat ruim langer dan het geplande half uur. Bij de uitzending is daar uiteindelijk een minuut of 4 van over.

De clinic is leuk en veel te kort! Manoeuvreren door de volle haven, rondje draaien en de volgende deelnemer is aan de beurt. Kort maar krachtig!

Volgende actie is de afspraak met Ria. Op naar de Zeilen stand. Er wordt een afspraak gemaakt met de leverancier van Henri Lloyd en de fotograaf van Zeilen. Eerst ruim de tijd om een presentatie bij te wonen van Jelmer Bouw over het meedoen aan de Transat 650 (een wedstrijd voor kleine bootjes). Ben ik even blij dat ik al een en ander gevolgd heb op de website van Zeilen….. weet ik waar het over gaat. En zo heeft hij in elk geval nog enige toehoorders, want erg druk is het op deze eerste dag nog niet bij de presentaties.

De fotograaf van Zeilen blijkt ook te werken bij de Zeezeilers van Marken en Henk heeft al enige tijd met hem staan praten daar. Voor de officiële foto wordt Henk in een offshore zeiljack gehesen. Lekker warm! Gelukkig hoeft de broek niet op de foto.

Officiële foto's klaar, dan kunnen we rustig kijken wat meer bij ons past. Het verhaal van Henk levert ons uiteindelijk twee heerlijk lichte zeiljacks op (en natuurlijk de toegang tot de Hiswa en een exemplaar van Zeilen). Helemaal tevreden!

En de rest van de dag besteden we heel nuttig met bezoekjes aan zeilmakerijen, stoffeerderijen en de nodige techniek. Eigenlijk is die natte Hiswa best heel gezellig!

Twee dagen later scheep ik in voor een evenement van de vereniging van toerzeilers. Zeemancipatie! Oftewel, alleen maar vrouwen aan boord. Dit wordt al ruim dertig jaar georganiseerd. Het is in het leven geroepen om de vrouwen te leren dat ze het ook echt zelf kunnen. Niks niet alleen mannen aan het roer! Henk en ik hebben de policy dat we allebei in principe alles moeten kunnen. Dit evenement is voor mij ideaal om een stuk bijscholing te doen. Het vindt plaats in Zeeland. Ik ben ingedeeld op de Aquarius van schipperse Ellen. Komt erg goed uit, want zij is voor mij geen onbekende (Nauernase havengenootje). Bovendien kan ik dan aansluitend aan het weekend mee om de Aquarius over te varen naar Nauerna. Inschepen in Den Bommel. Helaas is één van onze medeopstapsters ziek geworden en zo zijn wij met drie personen aan boord. Ellen, schipperse, Loes en ik opstapsters. Voordeel nu is dat we extra veel aandacht krijgen en extra veel kunnen leren.

Er zijn zeven boten die elk vanuit andere havens in Zeeland vertrekken. Op vrijdag is het verzamelen in de jachthaven van de Heen. Dat is niet zo'n hele grote afstand vanaf Den Bommel. We doen heel rustig aan vrijdagochtend en gaan vervolgens lekker een beetje spelen op het water. Rondje om het eiland Tiengemeten met tussendoor oefening in bijliggen. Uiteraard om heerlijk koffie te leuten met cakejes.

In afwachting van het draaien van de Haringvlietbrug achteruit rondje om de boei draaien. Zo geven we vast invulling aan het thema van dit weekend "manoeuvres onder zeil en op motor". Het weer is prachtig! Beetje weinig wind. Daar heb ik dit seizoen al vaker last van gehad. Als ik de verhalen mag geloven is het meestal slecht weer als er gezeemancipeert wordt. Dat kunnen wij ons nu echter niet voorstellen. De zeilpakken en laarzen zijn totaal overbodig.

Wij arriveren als laatste boot niet geheel op tijd voor de borrel in de Heen. Een traditie voor de Aquarius. Een kniesoor die daar op let. We hebben heerlijk gevaren. Bovendien loopt ook de gezamenlijke borrel vertraging op omdat een andere traditie van zeemancipatie aandacht vraagt. Namelijk…..een verstopt toilet! Gelukkig niet bij ons aan boord. Met vrouw en macht wordt er getracht de boel weer op gang te krijgen. Doorspuiten met een waterslang, pompen open schroeven, in- uitvoerslangen eraf halen, alles wordt geprobeerd. Uiteindelijk komt er toch een loodgieter aan te pas. Leermoment hiervan: stel een 'bettybakje' in! Oftewel, spoel geen wc-papier door maar verzamel dat net als in Griekenland in een plastic zakje en gooi dat geregeld weg. Zo voorkom je dat er verstoppingen ontstaan.

Nog een traditie is het eten op vrijdagavond. In principe heeft elke boot voor zichzelf een hap klaargemaakt. Om ook anderen te leren kennen kruipen we aan boord bij een ander schip. Is gezellig.

Zaterdagochtend palaver om negen uur. Voor die tijd een drukte van belang bij de douches. Het bordje 'herendouches' wordt stevig genegeerd. Valt niet bij elke heer in de smaak.

Het thema krijgt deze dag extra aandacht. Naast het manoeuvreren ook knopenwerk. Elke groep wordt geacht een stukje te schrijven over één van de manoeuvres. Op de Aquarius vinden wij de lunch daar een prima gelegenheid voor. Anker uit, genieten van zon, water, lekker broodje, stukje schrijven en spelen met knopen.

De wind trekt wat aan. Het laatste stuk zeilen we lekker pittig naar St. Annaland (Tholen). Daar is het diner in een restaurant. Op die manier mengt het weer wat door elkaar. Zo ontmoet ik een mede-vertrekster-to-be. Zij willen vertrekken in 2008 en gaan drie jaar met twee kleine kinders aan boord varen. Dat lijkt me echt een hele onderneming.

Zondagochtend palaver met groepsfoto en afscheid nemen. Wij zeilen (motoren) weer terug naar Den Bommel. Drukte bij de Krammersluis zorgt ervoor dat we op een haar na de opening van de Haringvlietbrug missen. Spertijd! Twee uur wachten. Geen probleem. Gaan we rustig verder met oefenen.

In Den Bommel wisseling van de wacht. Loes stapt af en Eric stapt op. De trossen gaan weer los en we zeilen naar Stellendam. Prachtige zonsondergang. Varen in het donker is ook een belevenis. We ontwijken nog net op tijd een serie visnetten.

We overnachten aan de buitenkant om de volgende dag gebruik te kunnen maken van de stroom het Slijkgat uit. Het weer is nog steeds prachtig. De Noordzee is bijna spiegelglad! Ik ken haar al bijna niet anders meer. De wind komt uit allerlei hoeken, behalve uit de voorspelde zuidoostkant. De spinaker-poging heeft weinig zin, maar is wel leuk om een keer te zien. We zeilen achteruit als de wind het geheel opgeeft en de stroom tegen is.

Overnachting in Scheveningen. De laatste ochtend vroeg uit de veren. Stroom mee naar IJmuiden. Eerste stuk heerlijk windje. Gaat flitsend zo. Uiteraard valt de wind weg. Tijd genoeg. Laat de boot maar drijven en spring zelf over boord (zorg wel voor een drijvende lijn met fender). Met een beetje fantasie waan je je in Ibiza of de Cariben. Wat een drama is deze sport toch…… grijns!

Foto's van het zeemancipatieweekend staan in het fotoboek 2006